این نیز کذشت.اما چگونه!!!

رمز پستم همون قبلیه.

ادامه نوشته

این روزها (10: کوچه به کوچه ،خونه به خونه)

طی آخرین جلسه شبکه بهداشت اولتیماتوم دادن که اگر تا مرز 4000 نفر برای طرح پزشک خانواده ثبت نام نکنید تا اسفند ماه حقوقی دریافت نمی کنید! کاملا هم جدی گفتن.قرار شد بریم در منازل.همکارها می گفت: تو تا حالا بیرون نرفتی.الان می خندی.برگشتی قیافه تو می بینیم.مردم فحش میدن.بد و بیراه می گن...متلک می گن.

ما هم شال و کلاه کردیم و رفتیم درب منازل برای ثبت نام مردم.حالا فکر کنید مردم بنده خدا،هیچی در مورد این طرح نمی دونن.ما میریم در می زنیم می گیم همه مدارکتونو بیارید برای .....بعضیا گیج می شن شدیدا.

خونه اولی که رفتم یکی از خانمهایی بود که پیشمون پرونده داشت.ما رو می شناخت.در رو باز کرد و رفتم ثبت نام کردمش.

خونه دوم  پیرزنی بود.در رو باز کرد و رفتم داخل.نشستم روی پله.عروسش هم از اونطرف هی می گفت:من پرونده دارم پیشتون نمی خواد دیگه!تا مادر شوهر یه تشر بهش زد و مدارکشو آورد.دیدم آشناست.یه کم گپ زدیم.و چای آورد.و میوه.تو اون سرما می دونید چای خوردن همان و ..... هر کاری کردم از زیرش در برم مادر شوهر گفت اگه چای و میوه نخورم نمی ذاره برم.آخرش هم یه سیب داد بهم ،فکر کنید یه سیب بچپونید تو جیب پالتو.

اومدم دیدم بچه ها نیستن.رفتم دیدم یه پیرمردی وایساده دم در آپارتمانشون.گفت: دخترم این طرح چیه.براش گفتم . گفت: مدارک من آماده ست.تشریف بیار داخل.دید نگاهش می کنم.گفت: عروسم هم هست.بیا.رفتم تو .اضافه کرد:من استاد دانشگاهم.الهیات درس می دم.رفتیم توآسانسور.به   خودم گفتم: چجوری جرات     می کنی بهش اعتماد کنی؟

کلا من اینجوریم.درست یا غلط.

خوشبختانه اعتمادم درست بود.رسیدیم بالا و در منزل عروسشو زد و گفت: سمیه جان بابا.یه خانوم جوان زیبا اومدن برای ثبت نام( رشته ش الهیات بود).عروس درو باز کرد و اونم اصرار که بیا تو.رفتم و نشستم به پر کردن فرم    که پدراومد و گفت که : میوه بیار برای خانوم.دوباره اصرار و ایندفه نارنگی خوردم!نصفیشهم گذاشتم تو اون یکی جیبم برای همکارها.جیبهام در شرف    پارگی بودن هر دو.

اومدم بیرون و منزل بعد که یه حاج آقایی دم درش بود.هر چی براش می گفتم می گفت:نمی خوام.ثبت نام نمی کنم.باشه دوره بعد( همراه یه نگاه بسیار تحقیر آمیز).تا خانمش اومد دم در.چند تا فرم دادم تا خودشون پر      کننن دیگه از سرما بدنم بی حس شده بود.سوز هوا دستامو گاز می گرفت و پالتو هم کار ساز نبود.در این میان یه پسر خیلی جنگولک با این شمایل :موهای سیخ سیخ و ابروهای شمشیری زاغ سیاه بنده رو چوب می زد.تا برم دم در همون خونه ای که اون کار داره.منم هر چی صبر کردم دیدم نمی ره.کلا اون خونه رو اون روز بی خیال شدم.

 

بعد رفتم دم در یه بقالی.برای پیرمرد توضیح دادم.در این اثنا یه موش سیاه کپلی از جوب دم در مغازه رد شد.پیرمرد گفت:خانوم!بگو بیان اینا رو جمع کنن جای این طرح.راست می گفت اما من چه کاره بیدم؟

خلاصه روز خوبی بود روی هم رفته.

این روزها (10)

عمو جان هر سال یه سر می زنه به مادر و پدرش.تو این دو هفته که اینجاست ۲ بار هم میاد پیش ما.این بار ،مادر براش شعری خوند و اون هم خیلی از این شعر استقبال کرد و با چشمهای مشتاق به ما نگاه می کرد.بهش گفتم که می تونه شعرو از نت بگیره.نگاهم کرد.حدس زدم که کامپیوترش فونت فارسی نداره..

هر سال که میاد به خودم میگم براش یه تابلو بنویسم ببره.بعد می گم که : نه! سال دیگه خطت بهتر می شه.بذار اون موقع.

اما امسال مادری پیشنهاد داد که براش این شعرو بنویسم.۴-۳ ساعتی نشستم و نوشتم.بردم نشون مادر و پدر دادم و هزاران اشکال ،از رنگ مرکب تا ترکیب شعر ازش در آوردن ! یه لحظه حس کردم که خطم توسط اساتید انجمن مورد نقد قرار گرفت!!!

خلاصه دوباره  نشستم نوشتم که این شد:

 

            

شب که اومد پیشمون در یک حرکت غافلگیر کننده تابلو رو بهش نشون دادم و اون در یک حرکت غافلگیر کننده تر اونقدر خوشحال شد که اگه نمی شناختمش می گفتم داره نقش باز ی می کنه. یه نگاه به تابلو می کرد ،می خندید ،یه نگاه به من می کرد و می گفت :کلک نگفته بودی از این هنرها داری.

من هزار بار گفته بودم حالا!

دیدم خیلی خوشش اومده.گفتم :عمو می خوای قلم بیارم بنویس؟ گفت:  بیار.

خلاصه میز و قلم و ادواتمو آوردم.نشست کنارم قلم دستش گرفت نوشت.یه بیت هم گفت که براش همون لحظه بنویسم تا ببینه این کار چه جوریه.منم که دیدم دوست داره یکی از قلمهای نازنینمو( باید باهام بذارن تو کفنم از بس عاشقشونم! ) بهش دادم.گفتم :اونجا هم حتما انجمن شعبه داره.اگه حوصلا داشتی برو.

خلاصه عمو رفت تا یک سال دیگه..

عمویی که عمو نیست ،اما از عموی خونی خیلی مهربونتره برام.

* دیروز اولین حق ویزیتمو گرفتم.همکار جان که اونجا مطبش هم هست نیومد.گفته کسی رو رد نکنم.منم قبول کردم.

* بعد از چند سال خواب دیدم دارم پرواز می کنم....حس خوبی بود.

* یکی از باردار هام امروز گفـت :امیدوارم دخترم عین توبشه....  به خودم میگم شاید باید بیشتر خودمو دوست داشته باشم.

 

سوسک!

یعنی آدم سوسک بشه پسر همسایه رو که اومده دم در آپارتمان شارژ بده ،با پدر اشتباه نگیره و سلام علیک گرم و شایان توجه،اونم قبل از اینکه طرف رو ببینه نکنه!

اینقدر سلامم پر از مهر و محبت بود  که ایشون هم خنده ش گرفت و از بس که خجل شدم  اسمش یادم رفت که به مادر که از اون اتاق می پرسید کیه بگم!

حالا مادر می گه چرا قبل از اینکه بدونی کیه اینجوری سلام می کنی

Jaboticaba

اشتباه نکنید، میوه این درخت طوریست که گویی باغبانی خوش ذوق برای شگفت زده کردن همسایه ها، آنها را به درخت چسبانده است. ولی واقعاً میوه های درخت جابوتی کابا ، به جای شاخه ها، بر روی تنه اصلی درخت می رویند.

                   

نام دیگر این میوه، انگور برزیلی ست. این گیاه، بومی آمریکای جنوبی – مثل پاراگوئه، آرژانتین ( و چنانکه از نامش پیداست) برزیل است. این میوه به رنگ بنفش براق است و می توان آنرا مستقیماً از درخت چید و مصرف کرد.

 

            

از تخمیر آن در ش.راب و مش.روبات قوی الکلی استفاده می شود. پس از اینکه سه روز از چیدنش سپری شد، تخمیر آن آغاز می شود. بنابر این گاهی چارة دیگری به جز چنین استفاده هایی باقی نمی ماند.

 

اگر لوزه هایتان متورم شده باشد، از آن می توانید برای کاهش  التیام تورم و استفاده کنید. با توجه به اینکه چندین ترکیب ضد سرطانی در آن یافت شده است، امید می رود از آن برای درمان سرطان نیز استفاده شود.

در مجموع،با وجود عجیب بودنش، خیلی مفید به نظر می رسد.