چند روز پیش گردو خانوم ازم دعوت رسمی کرد!که بریم سینما. من بعد از یک سال یا بیشتر حاضر شدم دوباره پا بذارم به سالن سینما.صرفا بخاطر با اون بودن.اونم سینما فرهنگ سر خیابون دولت.

با مترو رفتم و چه خوب شد که با تاکسی نرفتم که مثل خیلی ها نصفه فیلم برسم.

سالن کوچیک شیک و دنجی بود.تقریبا نصفش پر شده بود و منم شاکی از انتخاب فیلم استرداد

فیلمی بود تاریخی و بخشی از اون در کشور روسیه می گذشت.واقعا کشور زیبایی بود.از تصور من خیلی زیباتر و با شکوهتر.داستان هم در مورد غرامات ایران از روسیه بود که 11 تن طلای ناب رو شامل می شد.و تنها یک بازیگر زن داشت که مزه عشق رو به داستان می داد..

با اینحال  فیلم دل آدم رو نمی زد.تو یک صحنه با کمال تعجب رقص محلی زنهای روس با لباسهای خیلی زیبا رو نشون می داد.هیجان داشت،روحیه میهن پرستی در حد لا لیگا داشت،یک زن زیبا داشت! و در نهایت مظلومیت و ظلم به ایران عزیزم رو باز هم به رخم کشید.

* در کمال حیرت از سینما دنده رو خلاص کردیم و یک و نیم ساعت پیاده تا خونه اومدیم!

 *دیدنش ارزش داره.از دستش ندید.